Op 13 december hadden wij onze traditioneel eindejaarsdiner in restaurant “De Verleiding”. Zoals steeds konden wij ook nu genieten van een uitstekend maal en een goede service.
De indeling van de tafels is natuurlijk altijd een moeilijke evenwichtsoefening voor het bestuur, maar de collegialiteit en de pauzes tussen de gerechten laten altijd toe gesprekken te gaan voeren aan andere tafels.
Voorzitter Erna maakte van de gelegenheid gebruik om het jaarprogramma 2023 toe te lichten.
Bovendien werd penningmeester Joseph uitgewuifd en bedankt voor zijn jaren van uitstekende dienst in het bestuur. Vanaf 2023 treedt Freddy Detobel toe tot ons bestuur en neemt hij de taak van penningmeester waar.
Na het diner konden wij nog nagenieten van een drankje, waarvoor dank aan Marika, de gastvrouw van “De Verleiding”.
De blijvers hadden nog het bijzondere voorrecht vergast te worden op een grandioze uitvoering van de aria “Nessum Dorma” uit een opera van Puccini door een “would be” Pavarotti !
En zoals steeds… hadden de afwezigen weer ongelijk !
Op 17 januari organiseerde NEOS-Halle dan haar jaarlijkse Nieuwjaarsreceptie, ditmaal met een speelse retrospectieve over de evolutie van de mode en de kledij door de eeuwen heen.
Erna Siebens is een gekende experte over het onderwerp en ze stalde in de raadzaal een indrukwekkende collectie klederen uit om haar reis door de modewereld te illustreren.
Het waren allemaal eigen creaties, die ze in de historische context toelichtte, meestal met ludieke anekdotes over bekende historische figuren, die aan de specifieke kledij verbonden waren.
Een paar keer trok ze ook die specifieke kledij aan, waarover ze iets te vertellen had.
Tijdens de pauze werden de aanwezigen nog vergast op koffie met versnaperingen en na de vertoning van Erna Siebens was er nog gelegenheid om na te praten bij een glas wijn of fruitsap.
Op zondag 19 februari zou een 25-koppige groep van NEOS-Halle normaal gezien een voorstelling hebben meegemaakt van “De Frivole Framboos” in Bierbeek. Het was NEOS Vl-Br die deze voorstelling organiseerde. Helaas werd de voorstelling afgelast wegens de onverwachte ziekte van één van de leden van “De Frivole Framboos”. We weten nog altijd niet of het om uitstel dan wel afstel gaat. In ieder geval werden de deelnemers al terugbetaald en wachten wij af of NEOS Vl-Br het optreden herprogrammeert of niet. Wij houden u op de hoogte van wat er beslist wordt.
Op dinsdag 21 februari hadden we dan het genoegen Chris Stroobants, dirigent van het NEOS huisorkest “Frascati Symphonic en Collegium” als gastspreker te ontvangen in de Raadzaal van het Stadhuis. Hij had een clavecimbel meegezeuld en ook een jonge medewerker violist, waarmee hij een paar geslaagde kleine stukjes klassieke muziek vertolkte. Chris was het vooral om te doen een inzicht te geven in de manier waarop muziek door de eeuwen heen geëvolueerd was en van wanneer een dirigent moest zorgen om de harmonie en het evenwicht in een uitgebreid orkest te bewaren. De aanwezigen konden deze uiteenzetting over de rol van een dirigent smaken. Tevens gaf Chris ook tekst en uitleg bij het ontstaan van “Frascati Symphonic” en de rol die het speelde bij de ontplooïng van tal van jonge talenten van over de ganse wereld.
Op 21 maart hadden wij Erik Burke op bezoek in de Raadzaal van het Stadhuis met een voordracht over “Blije verzen”. Erik is bij ons al langs geweest met een gesmaakte voorstelling. Hij is en blijft een gewaardeerd theaterman met een aangepaste fysionomie om eenvoudige wijsheden aan de man te brengen.
Ditmaal waren zijn bedenkingen wel wat aan de lichte kant. Maar uiteindelijk was het nog een geslaagde namiddag met achteraf het altijd aangenaam sociaal contact dat met onze conferenties gepaard gaat.
Op 28 maart gingen we op uitstap naar Limburg. In de voormiddag bezochten we de stoomstroopfabriek van Borgloon, die jarenlang de grootste industriële activiteit was in deze fruitstreek. Nu tracht men er een soort museum van te maken om te laten zien hoe de appels en peren er met stoom omgevormd werden tot de bekende stroop van Loon. Niet te verwarren met de Luikse stroop die op een andere manier wordt gemaakt van hetzelfde fruit. Er is nog veel werk aan de winkel om er een interessant bezoek van te maken. De machines die er nog staan om het proces te illustreren zijn in een zeer slechte staat. Maar we kregen dan toch een idee over een activiteit die deze streek gedurende tientallen jaren had gekenmerkt.
In de namiddag vervolgden we met een bezoek aan de Abdijsite van Herkenrode, die tot het Vlaamse erfgoed behoort en nog in volle renovatie is. Wij werden er rondgeleid door gidsen, die ons in de klederdracht van de abdissen – zie een foto in deze nieuwsbief – een interessant overzicht gaven over de eeuwenlange geschiedenis van deze abdij. Die begint in 1179 in het centrum van het graafschap Loon. Ze is de eerste vrouwenabdij van de cisterciënzerorde in de Nederlanden. De abdissen die de abdij bestuurden drukten hun stempel op de regio. Het waren er in totaal 33. De abdij werd ook een drukbezocht bedevaartsoord. 600 jaar lang kende de abdij afwisselend periodes van enorme bloei en gewelddadig verval als gevolg van de strijd tussen het Prinsbisdom Luik en het Graafschap van Loon, die voortdurend de controle over de abdij betwistten.
De Franse revolutie stelde een definitief einde aan de heerschappij van de cisterciënzerorde.
Nu is het aan de Vlaamse gemeenschap om de site terug te herstellen in zijn oude luister.
Op 18 april hadden we de heer Eddy Van Daele, korpschef van de lokale politie van de politiezone Beernem – Oostkamp – Zedelgem in de Raadzaal van het Stadhuis op bezoek. Voor de gelegenheid hadden wij er de plaatsen van de gemeenteraadsleden bezet. Dat was ook nodig want er moest niet alleen aandachtig geluisterd maar ook wat besproken en genoteerd worden. En dàt hebben jullie, geïnteresseerde (gemeenteraadsleden) Neos Halle leden dan ook ijverig gedaan.
Achteraf was de heer Van Daele trouwens opgetogen over onze reacties en medewerking. Om hen die er wegens diverse redenen niet bij waren ook een idee te geven van zijn voordracht, heeft hij ons nog zijn powerpoint-slides nagezonden.
Wie wil kon dit pdf-bestand altijd bij het secretariaat opvragen.
En voor hen, die nog meer -actuele- info over “agressie in het verkeer” wensen : zie http://www.vias.be
Ook deze namiddag mag zeker tot de beter geslaagden genoemd worden met
het achteraf altijd aangenaam sociaal contact dat met onze conferenties gepaard gaat.
Geheugen en Vergeten
Waarover ging die vorige voordracht ook weer … ???
En wie was die professor ook weer … ??? … ???
… ??? … ???
Tijdens deze voordracht door Prof. dr. Michael Portzky zijn we te weten gekomen :
• Wat “onthouden” is en wat “vergeten” is?
• Of elke vorm van vergeten even alarmerend is?
• Wat normaal/abnormaal is inzake de geheugencapaciteiten?
• Hoe men het geheugen kan testen?
• En wat er aan te doen is.
Over deze en ook onze vele vragen na zijn interessante voordracht werd met professor nog lang nagepraat. Hij heeft ons ook de hand-out slides van zijn voordracht toegestuurd om ze op eenvoudige vraag aan geïnteresseerde leden te laten geworden.
Tailfer – Modave
Op 23 mei trok een uitgebreide delegatie van NEOS-Halle, onder leiding van NEOS-lid Hilaire Decrem, naar de plaatsen in Wallonië waar ons drinkwater vandaan komt. Hilaire is de uitgelezen persoon voor deze ontdekkingstocht, aangezien hij bij de betrokken watermaatschappij Vivaqua ruim 39 jaar actief was. Eerst bezochten we Tailfer, waar Vivaqua oppervlaktewater uit de Maas oppompt om er drinkbaar water van te maken voor ruim 3 miljoen inwoners. Wij konden er de verschillende installaties leren kennen, die in opeenvolgende stappen van een troebel rivierwater het helder drinkbaar water maken, dat uit onze kranen spuit.
Eerst wordt het Maaswater grof gefilterd. Daarna wordt het chemisch behandeld met Aluminiumsulfaat en zwavelzuur om de onzuiverheden uit te vlokken. Waarna nog een bacteriële zuivering met ozon (O3) wordt uitgevoerd. Aangezien ozon een onstabiel gas is moet het ter plaatse worden geproduceerd en onmiddellijk verbruikt. Grote filterdoeken halen tot het kleinste vuil uit het water. De filterkoeken zelf worden gedroogd en naar cementovens gestuurd. Het zuiver drinkwater wordt dan door een indrukwekkend pompstation opgepompt naar een hoog plateau van waaruit het via natuurlijke afloop in grote leidingen naar de gebruikers loopt via talrijke spaarbekkens. Tot 300.000 m3/dag kraantjeswater kan aldus geproduceerd worden. Maar Vivaqua heeft ook een groot domein rond het kasteel van Modave, van waaruit grondwater eveneens naar dezelfde kliënten wordt gestuurd via ondergrondse aquaducten. Die werden in het begin van de 20ste eeuw aangelegd op uitdrukkelijk verzoek van Koning Leopold II, die daarmee de bevoorrading met drinkbaar water van zijn hoofdstad Brussel wou verzekeren. Dat grondwater is op natuurlijke wijze gezuiverd door de kalksteen houdende bodem van het plateau en hoeft dus helemaal geen behandeling te ondergaan alvorens via de natuurlijke helling tussen het plateau en de streek rond Brussel naar de wachtbekkens te vloeien. En zo verzekert Vivaqua de bevoorrading van een grote bevolking via 60% grondwater en 40% oppervlaktewater.
Het is ook eigenaar van het kasteel van Modave, waar we een rondleiding konden maken en via een digitaal systeem individueel werden ingelicht over al het moois dat het interieur van het kasteel te bieden heeft. Het spreekt vanzelf dat het water vooraleer het naar onze kraantjes spoelt grondig wordt gecontroleerd voor het de installaties verlaat en ook nog onderweg. Het kasteel van Modave wordt trouwens omringd door een uitgebreid gebied waarin strenge normen heersen om iedere bevuiling van het grondwater te vermijden.
Op dinsdag 20 juni hadden wij het genoegen in de Raadzaal van het stadhuis een uiteenzetting te krijgen over de evolutie van de energieproblematiek, maar ditmaal wel door een expert, die weet waarover hij praat. De spreker was namelijk Doctor in de Fysica Jozef Ongena, onderzoeksdirecteur aan het laboratorium voor Plasmafysica aan de KMS. Hij was in zijn uiteenzetting niet altijd even positief over de beslissingen die in het laatste decennium genomen zijn in de EU. De overhaaste evolutie naar uitsluitend elektrische mobiliteit vindt hij niet doordacht. De politiek schijnt niet te beseffen wat het betekent een ganse industriële structuur volledig overboord te gooien voor iets waarvoor nog veel zaken dienen op punt gesteld te worden. O.a. de bevoorrading in zeldzame aarden, elementen die tot nu toe niet veel aan bod kwamen, maar in het digitale batterijgeweld een hoofdrol zullen spelen
De volgens hem te snelle afbouw van kernenergie vindt hij ronduit een miskleun. Hij is zelf als onderzoeker vooral betrokken bij het ITER-project in Cadarache (Fr) met de fusiereactor. Mocht men erin slagen de fusiereactie op gang te krijgen en onder controle te houden zou dat in de toekomst een totaal nieuw energielandschap opleveren met een zeer groot energieaanbod en een gunstiger afvalproblematiek dan met de huidige kernreactoren op basis van splijting.
22 augustus hadden wij dan onze “zomerhappening” in “Den Architect” in Lennik.
Voorzitster Erna maakte van de gelegenheid gebruik om de vooruitzichten voor het programma van 2024 toe te lichten.
Dinsdag 19 september: Voordracht “Achter de Tralies” door Leo Deweerdt.
Padre Leo heeft ons een mooi getuigenis gebracht over zijn werk als aalmoezenier in de gevangenis. Er werd met veel aandacht en interesse geluisterd. Een gedetineerde betekent immers méér dan zijn gepleegde misdaad. Deze mensen hebben veel begeleiding nodig en vooral opvolging na hun verblijf in gevangenschap en het ondergaan van alternatieve straffen. Hij legde ons uit wat met begrippen als Arrestant, Gevangene, Persoon in de gevangenis, Gedetineerde bedoeld wordt. Na de pauze rees dan bij enkele toehoorders de vraag hoe men uiteindelijk in zo’n instelling verzeild raakt. Tijdens de geanimeerde vraag-en-antwoord sessie achteraf bleek weer eens de interesse waarmee de voordracht gevolgd werd. Zelfs achteraf in de foyer werd er nog een tijdje nagekaart. Graag willen we, aansluitend aan deze voordracht, ook verwijzen naar de 5-delige VRT reeks over ‘Het dorp achter de muur’. https://www.vrt.be/vrtmax/a-z/het-dorp-achter-de-muur
En op dinsdag 26 september trok een gezelschap van NEOS-Halle leden naar Nederlands en Belgisch Limburg voor een bezoek aan het witte dorpje Thorn en de stad Maaseik. Het weer was bijzonder fraai, wat uitstekend was voor het eerste deel van de uitstap, een boottocht op de uitgestrekte meren , gevormd door de uitgravingen van kiezel en zand in de maasvlakte. Foto’s achteraan deze nieuwsbrief getuigen van de plezierige atmosfeer aan boord op de achtersteven van de boot. De tocht bracht ons naar de jachthaven van Wessem, de grootste yacht binnenhaven van Nederland en bood ook de gelegenheid kennis te maken met het unieke landschap rond de aaneensluitende waters met een eigen specifieke fauna en flora. Na een naar Nederlandse normen uitstekende lunch werd kennis gemaakt met het witte dorpje Thorn, dat eeuwenlang een soort onafhankelijkheid genoot wegens de daar opgerichte abdij, waar de Abdis de plak zwaaide. Typisch aan het dorp zijn de wit gekalkte muren en het in het donkergroen geverfde houtwerk, een opgelegde kleurcombinatie. Een fraaie abdijkerk vormt het centrum van deze plek. Daar werd ons een film voorgesteld die de eeuwenlange historiek van de plaats toelichtte. Daarna werd Maaseik aangedaan, waar op de fraaie grote markt het standbeeld van de gebroeders Van Eyck troont. Zij werden er namelijk geboren en het vermoedelijke geboortehuis is geïntegreerd in het hotel op de grote markt.
Om 18u00 stipt werd de terugreis ingezet naar Halle.
