“Beste Neos Vrienden,
2020 … Dat was een jaar om te vergeten…
En 2021 … Wat voor een jaar was ook dàt ?…
Blijkbaar hebben we nog altijd niet die toets op onze PC, tablet of smartphone gevonden om ook dàt jaar in één keer uit ons collectief geheugen te kunnen “deleten”…Maar helaas. Alles begon die woensdagmiddag 11 maart 2020 met een dringend berichtje van Nadia De Peuter, stafmedewerker van Neos, die ons vroeg om alle clubactiviteiten onmiddellijk ‘on hold’ te zetten… En daarmee was de eerste lockdown ook voor ons een feit.
Op de valreep hebben we toen nog met Stijn Ilsen in de raadzaal een raket kunnen lanceren en mochten we met een aangepaste Lauwersbus toch nog op uitstap naar Seneffe en Nijvel… Voor de Story van de Nieuwe Snaar moesten we er de stekker hoe dan ook weer uittrekken.
Onze met bevlogen sprekers en interessante uitstappen gevulde agenda’s werden zo gedwongen –lege- agenda’s. Verdere annulaties en verdagingen volgden. Zelfs onze regering wist soms niet meer hoe en wat …Als bestuur hadden we gehoopt op een Paas-Lente brunch… maar dat is een zomerhappening bij Margaille geworden met dank aan Herman en Rosita. Tijdens de voorbije zomer konden we dan toch ook nog met de nodige omzichtigheden naar Weimar op reis en mochten we interessante mensen zoals Mw barones Doornaert en de heren Aneca en Vander Taelen ontvangen als lichtjes in die spreekwoordelijke corona- tunnel. Ondertussen hebben we ook noodgedwongen onze leefwijze aangepast : geen knuffels, een masker dragen, afstanden bewaren, geen handjes geven, die handjes goed wassen, …
Blijkbaar heeft alles dan toch, dank zij een werkend vaccin, zijn nut gehad… alhoewel… wie had durven denken dat het beestje zoveel variëteiten heeft ? We denken ook met veel medeleven terug aan de vrienden die ons spijtig genoeg moesten verlaten…
Moge 2022 hoe dan ook een mooi jaar worden.
Met jullie allen hopen we dat die dag wanneer we eindelijk terug een streep onder dit alles mogen trekken, … niet meer veraf is.Voor jullie allen, uw familie en vrienden, alle geluk en vooral een prima gezondheid gewenst ! “
— Erna, Voorzitter
Niettegenstaande alle Corona-beslommeringen konden wij in december toch een Eindejaars diner houden in restaurant “De verleiding”.
Weliswaar met wat beperkingen in tafelbezetting en zonder de traditionele tombola, die jaarlijks zorgde voor wat animo en afwisseling. Al bij al waren de deelnemers blij nog eens sociale contacten te hebben gehad. Het bestuur hoopt de volgende keer terug te kunnen aanknopen met de vroegere tradities. Maar dat zal afhangen van hoe het Corona beestje verder evolueert.
Verder in de Nieuwsbrief kunt u kennismaken met een aantal stemmige foto’s tijdens het gebeuren.
Om redenen van Corona protocols kon onze nieuwjaarsreceptie op 18 januari niet doorgaan. Maar Kris De Smet heeft zich geëngageerd om met “De Nieuwe Snaar Story” onze zomerhappening op 23 augustus op te luisteren. Uitstel is dus geen afstel geworden voor dat optreden.
Nico Bijnens heeft ons op 15 februari in De Kring haarfijn uitgelegd hoe we het moderne China moeten bekijken. Traditioneel waren gedurende 5000 jaar laotisme, boeddhisme, confusianisme, mededogen, waarheid, verdraagzaamheid, enz… de basis van de Chinese maatschappij. In een paar jaar tijd heeft de Culturele revolutie van Mao die 5000 jaar Chinese Cultuur en menselijkheid op een hoopje gegooid. Het heeft geduurd tot Deng Xiao Ping om die terug gedeeltelijk in ere te herstellen. Maar Deng had wel de boodschap meegegeven dat de Chinezen zich gedeisd moesten houden en niet opvallen. Xi Jing Ping heeft dat totaal veranderd. De Chinezen moeten niet meer in de achtergrond blijven, maar zich affirmeren en naar buiten komen. Met het gevolg dat zij nu wereldwijd de grootste havens controleren en de grootste bedrijven in handen krijgen. En als toetje voor de allerrijksten neemt China onbeschaamd de leiding in menselijke orgaanlevering.
De rijken moeten er wel voor naar China om daar de transplantatie te laten uitvoeren. Vanwaar al die organen komen is een goed bewaard geheim, waar liever niet wordt over gespeculeerd.
Ref. ook : Als voorzitter van de Belgische Falun Dafa vereniging, die jaarlijks fungeert als lokale organisator voor ‘Shen Yun Performing Arts’, een Chinees dans- en muziekgezelschap, vermelde Nico terloops het optreden van dit gezelschap in het Casino van Oostende…Wij waren toevallig in Oostende … de show was prachtig … en hoorden op de radio : Radio 1 – Nieuwe Feiten !
Op dinsdag 15 maart is het eindelijk dan toch gelukt… Na drie pogingen, die allen in het water vielen, hetzij omdat de weergoden met sneeuw strooiden, hetzij wegens de Corona-lockdown, konden we Mw. Carine Caljon met haar “Taalkronkels” in De Kring verwelkomen. Ze legde ons met veel details uit waar de oorsprong ligt van onze voornamen, achternamen en plaatsnamen. Eveneens waar de benaming van dagen en maanden vandaan komen. Veel ervan vindt dus zijn oorsprong in de oude Griekse mythologie en in het Romeins Keizerrijk. Al bij al een ontspannende onderdompeling in een paar aspecten van onze taalvormgeving.
Op dinsdag 22 maart stond er een interessante uitstap naar Cleantechpunt in Houthalen en Cosmodroom in Genk gepland.
In Houthalen werden we uitvoerig ingelicht over de essentie van de lineaire industrialisatie, die haar meest zichtbare uitdrukking vond in de uitbating van de steenkoollagen in Limburg en Wallonië.
Deze uitleg gebeurde met de visuele reconstructie van wat het uitgraven van steenkool betekende en werd gegeven door een gewezen mijnwerker, die het zelf 20 jaar had beleefd. In het tweede deel van de tentoonstelling werd een overzicht gegeven van de circulaire economie, waar we naar toe moeten na het verlaten van de fossiele grondstoffen.
Na een voortreffelijke lunch in de feestzalen Elysée werden we rondgeleid in de Cosmodrome in Genk. Daar werd ons uitgelegd hoe een telescoop werkt. We werden er ook vergast op een uniek spektakel van onze nachthemel, met indrukwekkende beelden van enkele planeten van ons zonnestelsel en van onze maan. Tevens werd ons in het uitspansel dat we te zien krijgen bij nacht uitgelegd hoe we de verschillende sterrenbeelden, zoals “Orion”, “De Grote en Kleine Beer” en de poolster kunnen terugvinden.
Dank zij het prachtige lenteweer konden we nog een tijdje nagenieten in het domein van Sport Vlaanderen (Kattevennen) met zijn talrijke disciplines. Blikvangers waren er de twee springschansen om ski-springers op te leiden.
Op dinsdag 12 april gingen wij op uitstap naar Tabloo, het nieuwe ontmoetingsen communicatiecentrum van Niras op de site van de toekomstige oppervlakteberging van laagradioactief afval in Dessel. Dit concept is uniek in zijn genre wegens de toepassing van de meest recente mogelijkheden geboden door de digitale technieken. Zo wordt de weg die het radioactief afval volgt om geschikt te worden voor de berging via zeer duidelijke videosystemen visueel weergegeven. Er zijn ook algemene wetenschappelijke demonstraties over hoe de aarde en het leven erop is ontstaan na de oerknal, via een overkoepelende en indrukwekkende simulatie over 360° in het heelal. Hier wordt de weg die de eerste lichte atomen, zoals waterstof (H2) en Helium (He), aflegden om zwaardere elementen te vormen en het leven op aarde in gang te zetten zeer goed gevisualiseerd. Met als eindpunt de wondere tabel van Mendeljev – een Rus begot – die alle elementen op aarde rangschikte en de chemische industrie in gang zette. Tot de kernenergie toe met de zwaardere elementen zoals uranium (U). Na een voortreffelijke lunch konden leden van het NEOS-gezelschap mede dankzij het uitstekende weer de bergingswandeling op de site maken, die hen voorbij de locatie bracht waar de bergingsmodules zullen opgericht worden. En als u vragen hebt over het waarom van de naam TABLOO, weet dan dat het de “esperanto” uitdrukking is van TAFEL. Het gebouw is trouwens ontworpen als een reusachtige tafel. De allegorie bestaat erin te suggereren dat rond een tafel mensen met verschillende meningen tot een overeenkomst kunnen komen om een maatschappelijk probleem op te lossen.
En dat is gebeurd in Dessel.
Burgemeester Kris Van Dijck kwam het even verduidelijken in zijn korte toespraak tijdens de lunch.
En op 19 april hadden wij het genoegen in de Raadzaal van het Stadhuis Dhr André Vandoren als gastspreker te mogen verwelkomen. In een rijkgevulde carrière is vooral zijn leidinggevende functie van het Coördinatie Orgaan voor de Dreigingsanalyse (O.C.A.D.) bijgebleven. Hij gaf een chronologisch overzicht van de talrijke terrorisme aanslagen vanaf de jaren ‘60 van vorige eeuw. Vooral de evolutie naar aanslagen, waarbij het de bedoeling was zo veel mogelijk slachtoffers te maken, valt op. Hij wees ook op de herhaalde verwevenheid tussen terrorisme en grote criminaliteit. André Vandoren kon natuurlijk niet altijd in te veel details treden wegens de confidentialiteit, waartoe hij uit hoofde van zijn functie gebonden was en nog steeds is.
Op 13 mei hadden een 20-tal leden van NEOS-Halle ingeschreven op het galaconcert van de Gidsen in de St-Veroonkerk van Lembeek. Iedere muziekliefhebber weet welke kwaliteit dit orkest van het Belgisch leger biedt. Het gevarieerd programma met o.a. bewerkingen van composities van Beethoven voor grote filharmonische koperorkesten viel in de smaak. Bovendien is een kerk als St Veroon een ideale plaats om zo’n orkest tot zijn recht te laten komen.
Op 17 mei hadden we dan de voordracht van journalist en schrijver Manu Adriaens in de Kring in Lembeek. Deze joviale man, die recht van de folder van “Mr Proper” zou kunnen komen, gaf een optimistische kijk op het leven van senioren. En dat zijn NEOS-leden allemaal. Met grafieken en humoristische dia’s onderhield hij een luchtige namiddag, met als enig thema: “niet te zwaar tillen aan wat het leven biedt aan vreugde en droefenis. Alles wat ons overkomt is relatief.” Hij refereerde veelvuldig naar zijn ervaringen als opa.
Tenslotte trokken wij met een uitgebreide groep op 7 juni naar de mergelgroeven van Kanne en naar Maastricht. Tijdens een begeleide wandeling door deze kilometerslange gangen, waar al in de 17de eeuw werd begonnen met het uitkappen van mergelblokken voor de bouw en later voor de productie van cement en voor de landbouw, konden we kennis maken met talrijke interessante aspecten van het gebruik van deze uithollingen. Zo werd hier recent nog aan champignonskweek gedaan. Er werden ook talrijke fossielen gevonden van voorhistorische reptielen die de zeeën bevolkten, voor deze zich terugtrokken en hun sedimenten de huidige streek vormden. Blijkbaar zijn de gangen ook een uitgelezen winterse verblijfplaats van vleermuizenkolonies. Na een voortreffelijke lunch in Lanaken trokken we naar Maastricht voor een begeleid bezoek aan de St- Servaasbasiliek. Bevlogen gidsen vertelden ons alles over de eeuwenlange devotie voor de heilige Servaas en al wat daarmee samenhangt. De Basiliek zelf is een combinatie van romaanse en gothische bouwkunst en vormt een complex geheel. De afsluitende wandeling naar de bus liet ons toe kennis te maken met deze boeiende stad, thuisbasis van André Rieu.
De mergelgroeven van Kanne !
Op 23 augustus hield NEOS-Halle zijn traditionele zomerhappening, voor de tweede maal op rij bij Margaille in Lembeek. Dank zij het prachtige weer werd het een gezellig terugzien na de zomeronderbreking. Het bestuur had gezorgd voor een koud buffet en de aangepaste drank. Dat bleek een voltreffer te zijn. Spijtig genoeg was de aangekondigde spreker niet in zijn beste doen. Kris De Smet kwam anekdoten vertellen uit zijn rijkgevulde loopbaan bij “De nieuwe snaar”, een van de bekende Vlaamse kleinkunstgroepen van de laatste dertig jaar. Maar hij was helaas blijkbaar niet goed voorbereid, moest regelmatig op zijn verouderde laptop beroep doen en had de neiging te veelvuldig gebruik te maken van oude video’s over hun optreden. Spijtig genoeg is de zaal Margaille, zeker bij een zonnige dag, niet geschikt voor video-vertoningen. Veel te klaar en waarschijnlijk achteraan helemaal onzichtbaar. Bovendien was de kwaliteit van zijn oude video’s ook niet om er warm van te worden. Laten we onthouden dat het koud buffet prima was en iedereen blij was om elkaar terug te zien en vakantie ervaringen uit te wisselen.
En zondagmorgen 28 augustus vertrok dan een groep van 22 NEOS getrouwen voor een meerdaagse van een kleine week naar de Dordogne streek. Het werd een zeer mooie uitstap, ook door het prachtig weer. Wij verkenden er de streek van “Le Périgord Noir”, rond Sarlat. Wij ondervonden ook wat de droogte betekent voor een rivier als de Dordogne. Een voorziene boottocht met de speciale boten, “Les Gabares” genaamd, moest ingekort worden door de lage waterstanden. Deze boten zijn nagemaakt naar het model van boten die in vroegere tijden gebruikt werden om het handelsverkeer tussen de Périgord en de haven van Bordeaux te verzekeren. Hun thuisbasis is de haven van La Roque Gageac, een schitterend dorp aangebouwd en ingewerkt in de hoge kalkrotsen.
Maar die kalkformaties zijn zeer broos en regelmatig vallen er rotsblokken naar beneden.
En we bezochten de grotten van Lascaux, waar een moderne digitale reconstructie van de oorspronkelijke grotten, Lascaux IV, een uitstekend en waarheidsgetrouw beeld ophangt van hoe onze voorouders – de “homo sapiens” – leefden. Vooral hun obsessie over de dieren die ze waarnamen en die ze naschilderden in hun cavernes viel op.
Uiteindelijk zorgden deze dieren voor hun overleven. Zij bezorgden voedsel, kleding en huishoudelijke gebruiksvoorwerpen. Ook Rocamadour werd bezocht. Een middeleeuws tegen de kalkrotsen aangebouwd bedevaartsoord, met de beroemde lange trappen, waarop in de middeleeuwen bedevaarders op hun knieën naar boven kropen, met aan hun armen zware gewichten als boetedoening. Wij bezochten ook de tuinen van Eyrignac, waar vooral de groene planten opvallen in een schitterend gazon. Verder werden de grotten van Padirac bezocht met schitterende formaties stalactieten en stalagmieten. Ondergronds werd rondgedobberd in platte bootjes in kristalhelder water.
Wij maakten vooral kennis met de inspanningen die Frankrijk doet om het patrimonium te bewaren. Zo wandelden we in het centrum van Sarlat precies alsof we er rond zouden lopen in de Middeleeuwen, met oorspronkelijk bewaarde gevels en smalle straatjes. Ook het balkon van Domme met unieke vergezichten was het bezoeken waard. Spijtig dat daar de lucht zwaar bewolkt was zodat foto’s van vergezichten niet veel zin hadden. We bezochten ook het kasteel “Les Milandes” van Joséfine Baker. Ze leefde er ettelijke jaren met haar regenboogfamilie. Het kasteel verzamelt allerlei memorabilia uit het leven van deze bijzondere Cabaretartiste. Aansluitend op het bezoek kregen we ook een animatie met roofvogels,valken en uilen. Het hotel was prima en de lunches onderweg waren degelijk, met een bijzondere vermelding voor een hoevelunch op het domein van ene Jean Luc Calman in Montalieuhaut. Deze sympathieke man stond onze bus op te wachten aan de ingang van zijn bedoening, een groot vakantiepark vol bomen met noten – vier verschillende variëteiten – wat hij met zo veel vuur uitlegde dat onze gids hem moest wijzen op onze tijdslimieten. De man had eigenhandig een lunch in mekaar gebokst met specialiteiten, van generatie op generatie overgeleverd, zoals “rillette “ van eend en everzwijn, in eendenvet gegaard varkensvlees, kaas van eigen makelij met de onvermijdelijke “laitue”, en “last but not least” een notentaart van familiaal recept om u tegen te zeggen.
Het NEOS-gezelschap dankte de man uitvoerig, wat hem blijkbaar veel plezier deed. Het hotel beschikte over een bijzonder grote terras voor aperitief en drankje na het diner, wat de convivialiteit kon bevorderen. De gids was goed en de chauffeur loodste ons veilig doorheen de smalle wegen van de “Périgord Noir” … en daarna ook huiswaarts.
Op 20 september kwam Steven De Foer ons in de Raadzaal van het Stadhuis een ontluisterend en verontrustend beeld ophangen van de wijze waarop de Amerikanen hun eigen democratie – notabene de grootste in de wereld – aan het verkwanselen zijn. Het presidentschap van Trump heeft wonden geslagen die de Amerikaanse maatschappij grondig verdelen, met een ongeziene agressie. Blijkbaar leeft de secessieoorlog van goed 150 jaar geleden nog altijd in de geesten. Het zuiden leefde van de slavenarbeid, terwijl het noorden de industriële weg was ingeslagen. Die scheiding zou nog altijd in de geesten sluimeren en mede de maatschappelijke verdeeldheid blijven voeden. Dat Trump nog op vrije voeten rondloopt met alle processen die hem overvallen, is voor Europeanen onbegrijpelijk. Bij ons zou zo iemand, zeker na de gebeurtenissen rond het Capitool, zijn burgerrechten verliezen en voor eeuwig uitgesloten worden van een publiek ambt. Niet dus in het huidige Amerika. Bovendien is hun houding tegenover migratie totaal niet te begrijpen. Want wie zijn de “native Americans”? De Indianen, die ze bijna uitgeroeid hebben en nu ondergebracht in reservaten.
Alle Amerikanen zijn migranten geweest aan de bron, vanuit ons Europa.
En de zwarte bevolking zijn ook “verplichte” migranten, overgebleven van de Afrikaanse slaven die het zuiden misbruikte op de plantages. Wat kunt ge verwachten van een democratie, waar een puber van 18 jaar een wapenwinkel kan binnenstappen en er met een karrenvracht aan oorlogswapens kan buitenkomen.
Wij kunnen alleen maar hopen dat de democratische krachten voldoende sterk blijken om de democratie te redden